Avokatja E Popullit Adreson Takimin E Aomf (Shoqata E Ombudsmanëve Dhe Ndërmjetësuesve Frankofonë)
Avokatja e Popullit Erinda Ballanca mori pjesë në takimin e Shoqatës së Ombudsmanëve dhe Ndërmjetësuesve Frankofonë, i cili u mbajt në Monako dhe kishte në fokus marrdhënien midis të drejtave të njeriut dhe mbrojtjes së mjedisit. Në fjalën e saj në këtë takim, Avokatja e Popullit të Shqipërisë u shpreh:
"Çështjet aktuale mjedisore kërkojnë qasje të reja. Lidhja e të drejtave të njeriut me prioritetet mjedisore është një pranim se ruajtja nuk do të jetë e suksesshme pa zhvillimin njerëzor. Kërkohen një sërë veprimesh të ndryshme në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar, me të drejtat e patjetërsueshme të njeriut që sigurojnë bazën për një veprim të tillë. Një qasje e tillë kërkon një fokus të ri në qeverisjen dhe llogaridhënien dhe siguron parimet themelore për të mbështetur atë fokus. Të drejtat e reja do të forcojnë rolin e publikut dhe shoqërisë civile, duke u mundësuar organizatave kombëtare dhe lokale të luajnë rolin e tyre në atë qeverisje dhe të ndikojnë në përdorimin dhe shpërndarjen e burimeve në mënyrë më efektive. Lidhjet midis mirëqenies njerëzore dhe shfrytëzimit të burimeve janë të forta. Këto lidhje duhet të adresohen hapur për të siguruar një bazë të përbashkët sipas ligjit ndërkombëtar për të gjitha veprimet e ardhshme mbi zhvillimin e qëndrueshëm. Ndërsa çështjet e të drejtave kanë qenë përçarëse në të kaluarën, shumëllojshmëria e veprimeve kombëtare në këtë fushë sugjeron që kjo mund të jetë një bazë e përbashkët për veprim. Edhe nëse nuk ka marrëveshje për këto çështje kryesore, është e rëndësishme që një debat publik të zhvillohet në nivelin më të lartë, në mënyrë që të gjithë të interesuarit të shohin se ku ekzistojnë marrëveshjet dhe mosmarrëveshjet.
Të drejtat e njeriut ekzistojnë për të promovuar dhe mbrojtur mirëqenien njerëzore, për të lejuar zhvillimin e plotë të secilit person dhe maksimizimin e qëllimeve dhe interesave të personit, individualisht dhe në bashkësi me të tjerët. Kjo nuk mund të ndodhë pa kushtet themelore të shëndetit, të cilat shteti duhet t'i promovojë dhe mbrojë. Ndër parakushtet për shëndetin janë mjedise të sigurta mjedisore, domethënë ajri, uji dhe toka. Ndotja shkatërron shëndetin dhe vret dhe kështu jo vetëm shkatërron mjedisin, por cenon edhe të drejtat e njeriut.
Zbatimi i ligjeve dhe politikave të lidhura me mjedisin mund të ndikojë në gëzimin e të drejtave të njeriut, dhe anasjelltas gëzimi i disa të drejtave të njeriut (p.sh. e drejta në pronë) mund të ketë ndikime negative në mbrojtjen e mjedisit. Miratimi i një qasjeje të bazuar në të drejtat mund të ndihmojë në identifikimin e rasteve kur mbrojtja e mjedisit dhe të drejtat e njeriut shkojnë paralelisht, dhe zgjidhjet e konflikteve midis të dyjave. Parimet e të drejtave të njeriut, e drejta për jetën dhe e drejta për zhvillim nuk mund të realizohen në mungesë të së drejtës për një mjedis të shëndetshëm.
Një nga karakteristikat e Mjedisit është se ai tejkalon kufijtë shtetërorë. Mjedisi është pjesë e të gjithëve dhe duhet të mbrohet nga të gjithë. Në punën tonë drejtohemi nga logjika se: Mjedisi nuk është pronë e jona, na u la në përdorim nga paraardhësit tanë dhe duhet ta përdorim me kujdes për t'ia kaluar, pse jo edhe më mirë, brezave të ardhshëm.
E njëjta logjikë vlen për të gjitha të drejtat e njeriut, kështu që është detyra jonë si Mbrojtës të të Drejtave të Njeriut të përpiqemi të ndërtojmë një botë më të mirë për brezat e ardhshëm. Edhe pse kjo mund të duket e vështirë, për ne si Mbrojtës të të Drejtave të Njeriut ajo nuk mundet dhe nuk duhet të jetë, e pamundur".